15 Ocak 2012 Pazar

Lohusa Kaynana

Anne olmak dünyanın en güzel duygusu.Her kadın bu duyguyu yaşamalı.Birinden öldürcek kadar nefret etmek sonra içine sokacak kadar aşık olmak.Oğlum benim en değerli hazinem.Belkide bu dünyada yaptığım en iyi şey.Bedelini çok ağır ödedim tabiki.Hamile kalmam çok uzun zamanı almasada doktorlar tüp bebeğe gidebilir demişlerdi.Kist ameliyatı olup tek yumurtalığımı aldıklarında umudumu kaybetmiştim açıkçası.Aslında çocuk isteğimde gitmişti.Çocuk olmassa neler yapabiliriz kısmı bana daha cazip gelmişti.Kadının çocuğu çok istediği hormonların hadi hadi diye baskı yaptığı dönem var.O dönem geçtikten sonra dahada çocuk istemiyorsun.Riskli bir hamilelik değildi ama şekerim yüksekti ve insülin kullanıyordum.Otuz kilo alarak hamileliğimi tamamladım.Sezeryanla oğlumu kucağıma aldım.Asıl olaylar bundan sonra başladı tabi.Oğlumu küveze aldılar kanda enfeksiyondan şüphelendikleri için.Kaynanaya gelme dedik çocuk küvezde çıkınca gel.Tabi dinlermi geldi.Daha ilk geldiği gün saçmasapan bir olaydan hastane odasında beni ağlattı.Oğlum küvezde hastaneden yalnız dönmüşüm içim acıyor ama bununla bitermi bide kaynana sorunsalı.Allahım sanki kendisi lohusa.Eşimle odaya girip konuşmalar ağlamalar.Sorun ne ?Sorun kıskançlık.Sen torun vermişsin kime ne?Hamileliğini bile tebrik etmemiş acaba daha çalışmıcakmı diye düşünmüş insanlar senin lohusa olduğunu mu düşüncekler pehh!Görümcem bile hamile olduğumu öğrenince bide bununla uğraşıcaz demişti.Garip bir aile.Ozamanlarda lohusalık depresyonumda, okadar bıkmışımki bu insanlardan hiç umursamıyorum.Tabi daha sonra kendi kendime konuşcağımdan haberim yok.Ya neden hemcinsimiz böyle?Sen doğurmadın mı be kadın?Sen yaşamadın mı?Erkekler yapsa ne anlar doğumdan dicem de sen kadınsın yaa!Doğumdan sonra kilolarımla ilgili sadece kadınlar konuştu.Ya bi destek olun dimi?Eşimde annesinin söylediği herşeyi söylüyor.Ben karım lohusa deseydinya diyorum.Aklıma gelmedi diyor.Ölürmüsün öldürmüsün?İki hafta kaldı dahada gidesi yoktu.Şimdiki aklım olsa eşimide onuda kovardım evden.Bana yaşatıklarını 3 yıl oldu hala içimden atamadım.O gittikten sonra birazı yalan birazı gerçek bir cinnet geçirdim evde.Eşim ozaman ben senin bu kadar kötü olduğunu bilmiyordum dedi.Sonra kendi kendime konuşmaya başladım acısı çıkmaya başladı yani.Dedim bu böyle olmıcak benim duygularımı anlatmam lazım.Telefonda anlatılmaz.Yüzyüze de olmaz dinlemez ağlamaya başlar.Beş sayfa mektup yazdım.Eşime de okutturdum.Ertesi gün düşünmeden kargoyu çağırıp yolladım.Birşey anlamıcaklarını biliyordum anlamadılar.Ama ben anlatmassam ben huzursuz olcaktım.Tabi görüşmediler bir kaç ay sonra hiçbirşey olmamış gibi barıştık mecburen.Eşimede hep söylerim doğumda sana sevgim azaldı diye.İçimde bir yara olarak kaldı herşey.Şimdi yeni doğmuş bir bebek görsem sıkıntı basar içimi.Aşırı gerilirim.Bu olaylar sonucu ne oldu?Oğlumu doyasıya sevemedim ve engüzel bebeklik zamanları gerginlikle geçti.eşimin ailesinden ölesiye nefret ettim.Eşime saygım ve sevgim azaldı.Sütüm bitti.Oğlum egzema oldu.Doğum gibi mucizevi bir olayında böylece içine etmiş olduk.

5 yorum:

  1. ne güzel anlatmışsınız genellikle herkesin yaşadığı şeyleri tebrik ederim:) süper

    YanıtlaSil
  2. Çok çok çok üzüldüm...Off kadının kadına ettiğini kimse edemiyo...Dilim tutuldu ne diyeceğimi şaşırdım...Ben ikinci çocuğu benzer sebeplerden yapmıyorum off ya..Neyse daha fazla yazıp da sizi tekrar üzmek istemiyorum...

    Oğlunuza sarılın sımsıkı...koklayın

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. üzülmeyin geçmiş geçmişte kaldı dicez kapatmaya çalışcaz napalım.bende durumum olsa maddi manevi ikinci çocuğu sırf herşeyi yaşamak için yapardım.teşekkürler yorumunuz için

      Sil
  3. Adsız : ne güzel anlatmışsınız mı?Süper mi?Burda duyguları incinen bir kadının anlatımı var, umuyorum doğru cümleyi kullanamadınız olsun.

    -----------------

    Canım yazını okudum ve inan çok üzüldüm :( Nasıl bir insan bunlar ?Ayrıca eşine de kızdım denge sağlayacağına pasif kalmış.Biz anne- kız gelinlerimizi gelin olarak görmedik.Evlad- kızkardeş gördük ve böylece kaç yıldır MAŞALLAH sorunsuz geçiniyoruz.Kendimizi övmek için yazmadım , en güzeli de ne biliyormusun? Gelinlerimizin sağda solda bizden memmun olduklarını ve sevdiklerini söylemeleri ve bununda bizim kulağımıza gelip mutlu olmamızdır.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kıskandım sizleri.Bende öyle olmak isterdim.Artık imkansız.Eşler dengeyi kurucak ama öyle bir eş yok karşımda.Yavaş yavaş oluyor ama bu malzemeden de bu kadar:))

      Sil