7 Mayıs 2013 Salı

OĞLUM BAKKALA GİTTİ!

Oğlum 4 yaşında.Ekmek bitmiş bakkala gider misin dedim.Giderim dedi mutlulukla.Evet daha küçük.Ama bakkalı camdan görebiliyorum.Babası da evin kapısının önünde bekliyor.İki bakkal var.Biri küçük.Küçük olana gitmesini istiyorum çünkü onu camdan görebiliyorum diğerini göremiyorum.Diğeri her zaman dönüşte uğradığımız bakkal.
Para verdim eline iki ekmek alıcaksın.Cep telefon numaramı yazdım eline verdim.Bir şey olursa korkarsan hemen bunu yakınındaki birine ver annemin telefonu diceksin.
Açtık kapıları.Yolda arasıra araba geçen bir yol.Karşıdan karşıya geçmesini biliyor ama yine de çocuk.Ben camda babası aşağıda.O uzaklaştıkça tansiyonum yükseliyor tabi.İçimde bin pişmanlıklar.Ne yaptım Allahım ben.Camdan bakarken Allah çocuk bakkalı geçti diğer bakkala gidiyor.Eşime dedim koş.Neyse eşim gitti arkasından bu ekmekleri almış telefon numaramı bakkala uzatırken yakalamış eşim:))Allah az daha bakkalla aramı yapcaktı bu çocuk:))
Bir daha gönderdim tabi yakın bakkala. Bak bu bakkala gideceksin dedim.Neyse ikinci denememizi kazasız belasız atlattık.Ama çok mutlu oldu.Kendine güveni geldi.Başarmış olmanın mutluluğunu yaşadı.Tabi benim de yüreğim ağzıma geldi.

12 yorum:

  1. hayata dair evladına dair yei tecrübeler insanı hep heyecanladırıyor degil mi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hemde ne çok:))Bu adranelin başka hiç birşey de yok:)

      Sil
  2. Gülümseyerek okudum her satırını. :) Ama sizi de anladım o korku için. Ben de korkuyorum. Benim yeğenim ki 10 yaşında. bakkal da yakın ama insanın aklı kalıyor yine de. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hemde ne korku.Ama bazen böyle korkuları evlatlarımız için yaşamak zorunda kalıyoruz:)

      Sil
  3. biz çocukken taaaa uzaktaki bakkala gider gelirdik ama şimdi öylemi arabalar insanlar :(( bende yakındaki markete yeni yeni gönderiyorum :))) aynı duygular içinde:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Keşke bizim çocukluğumuz gibi kalsaydı herşey.

      Sil
  4. özgüvenli, başarılı bir insan yetiştirmek için ne büyük adımlar bunlar aslında... tebrik ederim :)

    YanıtlaSil
  5. Eskilerden, bildik bir heyecan .
    Ben epeyce cesurmuşum :) Bakkal uzak ve takip için önce ön balkona, sonra arkadakine koşmam gerekmişti. Cadde falan da yoktu geçeceği.
    Şimdi Fizik müh. kocaman bir adam oldu. Kendine güveni de her durumda tavan yapıyor.

    Siz de evladınızın büyüdüğünü hayırlısı ile görün inşallah.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ayy nasıl sevindim yorumunuza anlatamam.İnşallah bende öyle güzel günleri görürüm.

      Sil
  6. bakkal da yanlış anlayacakmış az kalsın :) neyseki kazasız belasız geçmiş

    YanıtlaSil
  7. Yegenim 10 yasinaydi, bir sabah kahvalti ederken hadi dedim bana cay koy, annesi canhiras kalkti yerinden:o yanar ablasi... tuttum kolundan oturttum yengemi, yanarsa ikincide daha dikkatli olur dedim:) Yuregi agzinda izledi, sonrasinda her sabah cay servisini yegenim yapmaya baslamis. Ozaman anlattim guvenini yerle bir ediyorsunuz cocugun, ne zamana kadar islerini sen yapacaksin, simdi evlendi yegenim, annesi ve esi dua ediyor bana, o zaman seni dinledim simdi o kadar duzenli o kadar eli ise yatkinki hem ben rahat ettim hem esi rahat etti diyor:) Esim eski esinden olan cocuklarinin her isini kendisi yapmis, simdi buyuk oglu 24 yasinda. Ama yemegini tabaga koyup masanin uzerine birakmazsam, asla tencereden yemek alip yemiyor. 1 hafta inat ettim hazirlamadim tabagini, bir hafta disaridan sandvic yedi:)) Maalesef ki agaclar yasken egiliyor...

    YanıtlaSil