8 Mayıs 2013 Çarşamba

CADALOZ KADINLAR





Sürekli bağıran yeri geldiğinde okkalı küfür eden kadınlar vardır.Hepimizin çevresinde var bu kadınlardan bence.Sürekli agresif o depresyondan o depresyona giren kadınlar.Çevresinde hep eleştirilen , neden mutsuz yaa diye tepki gösterilen kadınlar.
Hep ezer onlar kocalarını.Hep bağırırlar.Elindekiyle hiç mutlu olmazlar.Oysa ki ne kadar da mutlu bir hayatları vardır.Kocaları her istediklerini yapar etrafında pervane olurlar.Kısıtlamazlar ne güzel özgürdürler.Kocalarının  anneleri bile isyandadır bak görüyomusun oğlumuzu ne kadarda eziyor.Oğlan resmen oyuncak olmuş kadının elinde.
Kadın artık isyandadır kimse farkında değildir.Herşeyi kendi yapmaktan o kadar bıkmıştır ki elinde olmadan agresif olmuştur.Yıllarca hem kadın hem erkek olmanın dayanılmaz sıkıntısı içinde başını  yaslayacak bir omuz bulamamaktadır.Halbuki erkek ne kadar güzel oynuyodur da kimse farkında değildir.İmajını öyle güzel korumaktadır ki çevresi ahh ne güzel koca diye takdir etmektedir.Kadını böyle yapan erkeğin ta kendisidir.Erkek hep alıp hiç vermeyince kadın bitmiştir.Dışarıdan cadaloz olarak görünen kadın neler çekmiştir aslında.Hiç bir şeyle yetinmeyen kadın senelerce adamı adam etmeye uğraşmış seneler sonra farketmiştir aslında herşeyin kendinden gittiğini.Adam gamsız adam boşvermiş.Kadın her detayı düşünmek zorunda.Çocuk gibi onu yaptınmı bunu aldınmı sürekli sorgulamak zorunda.Tabi annesiyle göbek bağını kesememiş olan adamla uğraşmakla kalmamış bu olmadı deyip bide küçükten bi tane yapmıştır:)Doğumdu lohusalıktı depresyondu derken artık hissizleşmiş kadın.Ya sabır diye dua ederken artık sabır verme Allahım diye dualara başlamış.
Eminim herkesin etrafında var böyle kadınlar.Yada onlardan birisiniz.Sadece hiç bir şey göründüğü gibi değildir demek istedim.Kadın erkeği hamur gibi yoğururken aslında o kalıba kendini sokuyor önce.Yada kalıp kendisi oluyor.Maalesef önemli olan malzeme.Malzeme kaliteli değilse ne yaparsanız yapın olmuyor.



görsel

4 yorum:

  1. Küfür eden kadınları hiç sevmiyorum, asla sevmiyorum. Yakıştıramıyorum!
    Bende çok sinirlendiğimde öfkeyle söylenirim ama ana avrat düz gitmem!

    Anlattığın kadın tipini üzülerek okudum. Malesef var böyle arkadaslarımız. Eşleri, kayıvalideleri ya da çevreleri yüzünden kalıp değiştirmek! Fakat bence en güzeli bulunduğun durum ile ilgili yapacak birşey yoksa, birşey yapmaya çalışmamak!! Çabalamak daha çok sinir ediyor.

    YanıtlaSil
  2. Hiç bu açıdan düşümemiştim bu konuyu, ne de doğru söylemişsin..

    YanıtlaSil
  3. Ağızdan çıkanlar kişinin kalitesini terbiyesini belli ediyor zaten. Sizi izlemeye aldım. Ben de bloğuma beklerim.

    www.bakbuharika.com

    YanıtlaSil
  4. Kufurun disinda tamda bu moddayim bu aralar. geriye donup baktigimda, kendimi ne kadar ezmisim, hice saymisim, kendimden ne cok seyler vermisim, kendi hayatimi nasil, ne icin bu kadar ertelemisim diyorum. Simdi; sadece ben varim diyorum yillarin ocunu alircasina, dunyanin merkezi benim...(Etrafimdakilerin yillarca bana yaptigi gibi) Ne harikulade, ne rahat bir yasam tarziymis da: ben boyle gec farkina varmisim? Hani bir onceki postunuz var ya dokunani yakarim, iste tamda boyleyim, bana dokunani yakarim!!!

    YanıtlaSil