7 Mayıs 2013 Salı

BU NE LAN DÜNÜN AYNISI

Şu sıralar tek isteğim uzun bir yolculuk.Sanki bütün kederimi,umutsuzluğumu giderecek gibi.Nereye gittiğiminde önemi yok.Uzun bir otobüs yolculuğu.Cam kenarı olsa güzel olur.Bahar geldi diye mi bu kaçma isteği bilmiyorumki.Bir yerde yok aklımda aslında.Neresi olursa olsun.Biraz hafifleyeceğim sanki.
Belki de insan kendinden kaçmak istiyor.Bazen kendimden bile sıkıldığım oluyor.Aynı şeyleri sürekli anlattığımda dostlarıma mesela ben bile onlardan önce sıkılıyorum.Hep aynı şeyler neden başka şeyler düşünmüyorum yaşamıyorum.Bende bazen bu ne lan dünün aynısı diyorum.Bir yandan patronu gözlerken bir yandan yazı yazıyorum.Çok daraldığımda diyorum ki öleceğim ya ben ölcem.Bak nefes alıyorum bak ne güzel görüyorum.Belki bir saniye sonra olmayacak yada yaşadığım son gün bugün.Keşke hep böyle yaşabilsek.Yani ölümlü gibi.Ama biz sonsuz bir dünyada yaşıyoruz sanki.Kırgınlıklar üzülmeler gururlanmalar.Bir yerde okumuştum bir şeye çok üzüldüğünde şunu sor kendine:Bunun seksen yaşıma geldiğimde bir önemi olcak mı?Yada ölümü düşünmek rahatlatıyor.Daha çok yaşama arzusuyla doluyorum o zaman.İsteğim hayat belki bu değil ama onun içinde gün sayıyorum.Zamanı gelince herşey benim istediğim gibi olacak.O zaman mutlu olur muyum bilmiyorum.Sadece denemek istiyorum.Seksen yaşıma gelince ki geleceğimi pek sanmıyorum kurduğum dostlukların bir önemi olacak.Ailemin bir önemi olacak.Mesela oğlum acaba büyük bir adam olacak mı?Yada en önemlisi mutlu olacak mı? benim ne kadar mutlu olduğumun bir önemi olacak!

3 yorum:

  1. Ne güzel bir yazı olmuş bu...

    YanıtlaSil
  2. canım inş. hep beraber yaşlandığımız o günleri görürüz..yüreğine sağlık döktürmüşsün

    YanıtlaSil