'Belki Birgün'' diye başlayan her cümleden kurtardım kendimi. Hayatın belkisi ve keşkesi olmuyor anladım !
18 Mart 2014 Salı
YETTİ BEE
Bir dolu psikopat var özel sektörde.Ve ben onları mıknatıs gibi çekiyorum her seferinde.
Her gün ne fırça çeksem diye düşünen patronlar var biliyorum.
Her gün nasıl işten soğutsam diye düşünen patronlar var biliyorum.
Yapacağı işi on kez farklı biçimde yaptırıp yine birinci şekline dönenler var biliyorum
Mesai saati bitiminde hop atlamıcaksın, ama sabah bir dakika geç kalmıcaksın.
Maaş zamanı sizi soymak istiyoruz gibi sanıyorsunuz biliyorum.
Gönül rahatlığı ve huzurla çalışamayacağız biliyorum.
Bizim maaşımızdan önce kendi çeklerinizin geldiğini biliyorum.
Ama bizim önceliğimiz işimiz olmalı.
Sürekli anne bile olsak çocuğumuzla ilgilide olsa izin alamayız.
Ama mesai saatinden sonra bir iş varsa kalmalıyız ücretsiz tabiki
Hastalanınca rapor getirmeliyiz aksi taktirde maaşımızdan kesilir
İşe on dakka geç kalsak suratlar asılır.
On gündür maaşımızı alamadık ama bizim bişey demeye hakkımız yok,patronda bir utanma halen olmaz.
Neden iç huzuruyla çalışmak bu kadar zor?İşler çok zor değil ki.İşleri zorlaştıran patronlar.Biz sizi soymaya çalışmıyoruz.Hakkımız olanı istiyoruz bu da çok zor değil.Huzurla sevinçle işime gelmek istiyorum.Her gün bir sürü dualar ederek değil.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder