BİR GÜN MUTLAKA ÖLECEKSİN

Çok sevdiğim yazarın bir paragrafı görebileceğimiz bir yere yapıştırmak lazım:

Bir gün mutlaka öleceksin! Bugün sana akıl verenler o gün mezarına gelecek ve üstüne acele acele toprak serpecek. 'Çok iyi bir insandı o!' diyecek ve seni ıssızda yalnız bırakıp geri dönecek... Kimse girmeyecek seninle mezara ve hiç kimse senin için bürünmeyecek sonsuz yasa. Sadece sen tutacaksın kendi yasını ki ölenlerin yüzlerce yıllık devam eden matem sessizliği de bundandır zaten. Sen de susacaksın bir gün kendin için ve şaka değil senden başka herkes işine geri dönecek ertesi sabah. Öyleyse tekrar düşün: Seni senden daha çok kim sevebilir, ölmeden cevap bul buna?! Nedir bu kaygılarının sebebi? "O ne der, bu ne der?.." bundan sana ne Allah aşkına?

ERDAL DEMİRKIRAN