18 Nisan 2013 Perşembe

80 YILINDA ÇOCUK OLMAK

Teknoloji ne kadar ilerledi farkında mısınız?Söze bizim zamanımızda diye başlayacağım da bu bir yaşlanma belirtisiymiş.Radyoların açıldığı yılları televizyon kanalların açıldığı günleri hatırlıyorum.Hatta evimize telefon bağlandığı günü.
80 le çocuğuyduk hiç bir şeyimiz yoktu.Ama mutluyduk.Akşama kadar sokakda bir sürü arkadaşımız vardı.Hayatı bilmiyorduk ama keyfimiz yerindeydi.Yokluk pekde umurumuzda değildi.Hepimiz aynıydık çünkü.
Sonra genç kız olduk.Ev telefonundan babamız duymadan erkek arkadaşımızla konuşmanın yollarını bulduk:)
Gençlik dergileri aldık sevdiğimiz şarkıcılarla ilgili hayaller kurduk.
Herşey değerliydi.Şimdiki zaman gibi herşeyden çok yoktu.Azdı değerliydi.Şimdiki çocuklar çok şanslı gibi görünsede bence biz daha şanslıydık.
Özlüyorum o günleri çok güzel yıllardı.Masum çıkarsız,yalansız ve hiç sorumluluğumuz olmadığı günlerdi.

1 yorum:

  1. canım arkadaşım iyiki seninle ve sizlerle aynı mahallede o masum çıkarsız yalansız ve mutlu günlerimizi yaşamışız..mesafe olarak nekadar uzak olsakta biz biliyorumki herzaman kalp kalbeyiz..keşke o günlerde olsakta yine seninle " hıh " yapsak :) okadar özlüyorumki o günleri inan yaş oldu yolun yarası neredeyse ve halaa sizi o mahallede görüyorum rüyalarımda..hep o çocukluğumuzun geçtiği evlerde..ne güzel günlerdi o günler..pikniklere gidişlerimizi sokaklarda oyunlar oynadıklarımız günler şimdi anneler korkar oldu çocuklarını sokaklarda oynatmayı..bizim zamanımızda park yoktu parklarımız evlerimizin önüydü..en büyük eğlence askeriyeye gidip salıncak yapıp kısır yemekti sanırım :) ..

    YanıtlaSil