Silahın oyuncak olması başlı başına bir yalnış.Ben tamamen karşıyım.Elim hiç gitmiyor oyuncak da olsa silah veya şiddet içeren oyuncak almaya.Al oğlum ama kimseyi öldürme mi dicem?
Uzak tutabildiğim kadar uzak tutuyorum şiddetin her türlüsünden.Daha 4 yaşında.Büyüyünce ister istemez olucak zaten her şey.Şiddet içeren çizgi filmler izletmiyorum.O da zaten bu kötü film değiştir anne diyor ki ;Şu sıralar hiç çizgi film izlemiyor.Oyuncak silahı tamamen yasaklayıp ilgisini çekmek de istemiyorum.
Tamamen karşı olduğumu sevgili görümcem duymuş.Ve inatla ilk silahını ben alcam yeğenine demiş.Aşiretiz ya biz!Olmaz dedim.Engelledim vermesini.Bunun kötü bir şey olduğunu anlatmaya çalıştığım insanlar biri hemşire,biri eski ana okulu öğretmeni,biri lise öğretmeni.
Siz nasıl engelliyosunuz şiddeti erkek anneleri?Oyuncak silahlar hakkında ne düşünüyorsunuz?
Biliyorum alsam onunla da oynamıcak atcak bir köşeye durucak. Ama benim içim hiç rahat değil.
Aynen dediğin gibi bebeklikten itibaren hiç oyuncak silah almadım.Hamileliğimde, negatif her şeyden uzak durmak adına doğru dürüst haber bülteni bile izlemedim, çok bol müzik dinledim, kitap okudum ve o dönemde oscar almış tüm filmleri izledim.Hatta Er Ryan'ı kurtarmak filminde sesten rahatsız olduğunu anlayıp-karnımda sürekli dönüp duruyordu, biraz da korkumdan- filmi izlemeyi bırakıp dışarı çıktım.
YanıtlaSilSonuç olarak kendisi hem de disneyland'dan bir yığın silah alarak geldi babası ile gittiği geziden. Kılıçlar, uzay silahları, klasik revolver,tabanca, vs vs.aklına ne gelirse.
Neden diye sorduğumda, okuldaki arkadaşlarının hepsinin bu tip oyuncakları olduğunu ve kendisinin olmadığı için alay ettiklerini söyledi!
Ailede sana karşı zafer kazanmak isteyen insanların olumsuz etkilerini yok edebilmek için önerim, onlar almadan bir yolunu bulup saldırı değil savunma amacı ile aldığını oğluna anlatman. Unutma, savunmak için.(Oğlumu şiddetten uzak yetiştireyim derken, 1.sınıfta neredeyse sınıfın tüm oğlanlarından dayak yemesini yüreğim dağlanarak öğrendim ve bizzat kendim, sana vurana sen de vur, hatta mutlaka vur, dayak yemen önemli değil, ama sana vuran senin karşılık vereceğini bilsin diye mutlaka vur diye tembihledim.Bunu da okul yönetimine aynen söyledim).
Çok uzun oldu ama sanırım sana bir fikir vermiştir.
Sen doğruyu öğreteyim derken çevreden sana rağmen öğreneceği şeyleri olacak bunu da unutma.
Sevgiler.
ben de aynen böyle yapmıştım. şiddet içeren oyuncak, çizgi film, vs herşeyden uzak tutmuştum oğlumu. kavganın iyi birşey olmadığını öğretmiştim. ama yanlış yapmışım. bunlarla tanıştırmak ama kendini savunmak için kullanmak gerektiği öğretilmeliymiş. sonra oğlum kreşe başladı. bir baktım ki arkadaşları buna ben10 den falan bahsediyor (yani ne kadar abuk sabuk çizgi film varsa). ve oğlum, bunların ne olduğunu bilmemeyi bir prestij meselesi haline getirmeye başladı. ondan sonra sırf arkadaşlarına anlatacağı birkaç cümle birşey olsun diye, sınırlı zamanlarla izletmeye başladım. ardından arkadaşları oğluma vurmaya başlamış. hatta birisi öyle etkilemiş ki psikolojik olarak oğlumda tikvari davranışlar ortaya çıktı. sorguladığımızda, bize olayı, arkadaşının onu sürekli rahatsız ettiğini falan anlattı. biz neden karşılık vermediğini sorunca da yavrum ağlayarak "ama o hiç doğru bir davranış olmaz ki" dedi. yaptığımız yanlışı orada anladık. ondan sonra, sana vuranı, zarar vereni önce sözlü olarak uyar, eğer buna devam ederse senin de kendini savunmak için karşılık verecek güçte olduğunu anlat; hala devam ederse iterek kendinden uzaklaştır; bundan da anlamazsa aynı şekilde vurarak karşılık ver diye yönlendirmelere başladık. hiç olmaması gerek ve hiç tasvip etmediğimiz birşeyi anne-baba olarak biz oğlumuza öğrettik yani. ama iyi ki de yapmışız. şimdi kendini savunan bir çocuk oldu. ama asla kavgayı başlatmaması gerektiğini, savunmanın en güzel yolunun kendini konuşarak ifade etmek olduğunu, o tarz şiddet davranışlarının sadece, laftan anlamayan bazı kişilere kaddini bildirmek için kullanılacağını biliyor.
Silben anne-baba olarak bu konuda asla kendimizi hatalı görmüyorum. çünkü biz onu şiddetten uzak tutmak adına elimizden geleni yaptık. maalesef bazı "kendini bilmez" olarak tabir ettiğim ebeveynlerin hassas davranmaması, güya çocuk yetiştirdiğini sanması yüzünden çizgimizi bir miktar değiştirmeye mecbur kaldık.
çok uzun yazdığımın farkındayım. ama daha kısa ifade edemedim.
ahestebeste
SilGerçekten yorumun beni çok etkiledi.O kadar doğru ki söylediklerin.Tecrübeli bir anneden duymak daha farklı.Herkes bizim gibi yetiştirmiyorki küçükten veriyorlar eline silahı.Sonra bizim çocuklarla onlar karşılaşınca durum çok kötü oluyor.Çok teşekkür ederim değerli yorumun için.Bakış açımı değiştirdin sevgiler
mutfaktaki acemi
SilBizim gibi yetiştirmediği sürece diğer insanlar hep ezilen bizim çocuklarımız olacak.Biz şiddetten ne kadar uzak tutarsak çevre öğretecek hemde acı bir şekilde.Değerli yorumun için çok teşekkür ederim ışık oldu bana sevgiler
Geçen yolda yürüyordum.. Daha mühtemelen 3 yahut 4 yaşında bir çocuk. Elinde tabanca.. yürüyordu annesi ile.
YanıtlaSilBende sevmiyorum. İstemiyorum. Ama bir şekilde ulaşıyorlar işte. 10 yaşındaki yeğenim, geçen bayram baya büyük bir silah almış, ona veirlen harçlıklarla.. hemde boncuk atıyor silah.. Niye aldığını falan sordum. Oynamak için gibisinden laflar söyledi. Dediğinizde doğru, iki gün oynayacak, sonra atılacak bi köşeye.. şuan o silah ortalarda yok mesela.. Kimbilir nerde.
Ahestebeste'nin de dediği gibi, illa öğreniyor şiddeti.
Çevreden öğrenmesindense bizden öğrensin ama ben öyle bir çocuk yetiştirmek istemiyorum.Sadece güç meselesi sanırım bu erkeklerdeki.Teşekkür ederim yorumun için sevgiler
SilSevgili Kumtanesi, pek sevdiğim bir laf vardır; o geldi aklıma birden:
YanıtlaSil'Damdan düşen anlar halden':)
İşine yarayacak şeylerse söylediklerim,bundan ancak mutluluk duyarım.
Güzel oğluşu öp benim yerime.Sevgilerimle.
not:Sanırım benim pc ödenen onca tamir parasına doymamış, yine hata verdi.
Yorumumu ikinci kez göndermeyi deniyorum.İkisi de gelirse beğendiğini yayınlarsın artık:)
Oyuncak tabanca ve benzeri siddet aleti oyuncaklar erkek cocuklari icin belli bir yastan sonra cazip hale geliyor. Sanirim burada onemli olan cocugu bu tur oyuncaklardan uzak tutmak yerine o oyuncaklarla oynadigi oyunlara dikkat etmek. Mesela oyuncak polis seti alip onu oyuncak silah kullanirken pozitif oyunlara yonlendirebiliriz....Bir erkek annesi olarak endiselerinizi cok iyi anliyorum. Yasadigimiz dunyada oynanan bilgisayar oyunlari bile artik savas ve siddet unsurlarindan olusuyor. Onlari herseyden izole edemeyiz aksi halde hayat boyu kendilerine guvenemezler. Birakim herseyi ogrensinler kotulukleri de iyilikleri de sadece hangi yonde durmalari gerektigini gosterelim. Sevgilerimle :)
YanıtlaSilÇook şükürkii kızım varrr diyorum bu tür paylaşımları okudukça..
YanıtlaSilErkek çocukları olan anneler hayata 1-0 mağlup başlıyolar...
Rabbim sabır versin