'Belki Birgün'' diye başlayan her cümleden kurtardım kendimi. Hayatın belkisi ve keşkesi olmuyor anladım !
20 Şubat 2012 Pazartesi
BİBER YİYEN ÇOCUK
Oğlumun yemek yemesi herzaman işkence oldu benim için.Emmeyen,mama yemeyen hatta hiçbirşey yemeyip hava ve suyla yaşayacak bir çocuktu.Ne yapacağımın yanında birde ne oyun bulsam derdim vardı.Önlükten sıkılıyordu paşamız.Döke saça yedirmeye çalıştım.Banyoda araba yıkamalar,köpükle oynamalar,reklamları takip etmeler,mutfakta suyla oynamalar,küvette araba yüzdürmeler vs.Zayıf bir çocuk oldu.Zayıf olması mühim değil ama bağışıklık sistemide zayıf.Sık sık hasta oluyor.Artık kolay kolay yemek seçmiyor.Yine oturup doğru düzgün yemiyor oyunla yiyor ama napalım.Çocukların sevdiği yiyecekler dışında karnıbahar,ıspanak,göbek salata,mor lahana,biber yiyor.Bu resimde markette tutturmuştu biber yicem diye yıkattırıp almıştık.Çok zor çok garip oğlum var vesselam.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
:)) Farklı olmak güzeldir ama:)
YanıtlaSilfarklı olmak güzel.Zor olmak kötü:)
YanıtlaSilSebzeyi sevmesi güzel.Yesinde en azından sebze.Benim oğlumda sebze yemiyor çikolata sevmiyor çiğköfte seviyor mesela.
YanıtlaSilayy canım oda bizim kafadan baharatlı şeyleri seviyor demekki
Silaman sebze yesin, aferin O'na :)))
YanıtlaSil